entereime de que naceras
porque túa nai puxo ‘parindo’
no estado de whatsapp
e puiden mandarlle tranquilamente
un par de iconos sorrintes e distintos corazóns
para felicitala
.
na antigüidade bautizaban ás nenas
e dábanlles un nome
co que presentarse ao mundo
.
a ti fixémosche un instagram
e agora tamén,
mais non para as mesmas cousas.
-TI, para! Sacáchesme do burato!
(menos mal, estase mellor así)
Existen aldeas mortas no interior de Galiza. Tamén hai cidades grandes e repletas de persoas que andan de aquí para alá co fin de destacar. Nas aldeas mortas destacan as paredes derrubadas, a vexetación imparábel, as teas de aranha entre as árbores. Aquí, o simple feito de caminhar provoca cambios fundamentais, como se dalgunha maneira se estivese a alterar a natureza do lugar misterioso. Coma nunha viaxe ao pasado con inevitábeis consecuencias.
O meu interior é coma unha aldea morta de Galiza. Quedei sen habitantes, pero non sen paisaxe. Son eu a que decide quen entra aquí, xa que unha pisada podería cambiar a estrutura do meu pensamento. Aventúrate, senta na herba, faime un colar de flores. Benvida.
Persoa, sen máis 